Wettige Zelfverdediging

01-30

鑒於歐洲最近頻發由非法移民/難民等群體引發的治安案件，我覺得有必對「正當防衛」的界定進行科普，以下為荷蘭關於正當防衛的解釋。（稍後會翻譯）

Zelfverdediging of noodweer, is het legitieme onmiddelijke en noodzakelijke geweld uitgeoefend door een persoon teneinde een actuele, ernstige en wederrechtelijke bedreiging op de eigen persoon of op te persoon van een ander af te weren, waarbij de bedreiging de fysieke integriteit, de vrijheid of het seksueel zelfbeschikkingsrecht aantast.
uittreksel uit het strafwetboek:
AFDELING IV. - GERECHTVAARDIGDE DOODSLAG, GERECHTVAARDIGDE VERWONDINGEN EN GERECHTVAARDIGDE SLAGEN.

Art. 416. Er is noch misdaad, noch wanbedrijf, wanneer de doodslag, de verwondingen en de slagen geboden zijn door de ogenblikkelijke noodzaak van de wettige verdediging van zich zelf of van een ander.
Art. 417. Onder de gevallen van ogenblikkelijke noodzaak van de verdediging worden de twee volgende gevallen begrepen :Wanneer de doodslag gepleegd wordt, wanneer de verwondingen of de slagen toegebracht worden bij het afweren, bij nacht, van de beklimming of de braak van de afsluitingen, muren of toegangen van een bewoond huis of appartement of de aanhorigheden ervan, behalve wanneer blijkt dat de dader niet kon geloven aan een aanranding van personen, hetzij als rechtstreeks doel van hem die poogt in te klimmen of in te breken, hetzij als gevolg van de weerstand welke diens voornemen mocht ontmoeten;
Wanneer het feit plaatsheeft bij het zich verdedigen tegen de daders van diefstal of plundering die met geweld tegen personen wordt gepleegd.
De wettige zelfverdediging is in principe beperkt tot slagen, verwondingen en doodslag. De artikelen 416 en 417 zijn immers opgenomen in boek II van het Strafwetboek en niet in boek I, dat de algemene beginselen bepaalt.
De rechtsleer aanvaardt eveneens dat minder zware vormen van verdediging dan doodslag, slagen en verwondingen als noodweer kunnen worden beschouwd.

Het onschadelijk maken van de aanvaller door hem van zijn vrijheid te beroven, het toebrengen van materi?le schade,... zijn hier concrete voorbeelden van (zie Dupont en Verstraeten, op. cit., blz. 224).

Zwaardere misdrijven of andere vormen van misdrijven vallen op dit ogenblik principieel niet onder noodweer of wettige verdediging.
Wettige verdediging kan enkel worden aangevoerd om onrechtmatige aanrandingen van personen af te weren.
Noodweer, enkel ter verdediging van goederen of van aantasting van materi?le goederen is niet toegelaten. De meerderheid van rechtspraak en rechtsleer volgt deze stelling (zie Cass., 28 juni 1938, AC, 1938, 144; Cass., 21 december 1983, Pas., 1984, I, 449; Corr. Luik, 21 maart 1980, Jur. Liège, 1981, 37 met noot F. Piedboeuf; Nypels, J. en Servais, J. ? Le Code pénal belge interprété ?, III, blz. 84, nr. 11; Trousse, P., ? Les Novelles, Droit pénal, II, 1, nr. 2653; Dupont, L. en Verstraeten, R., op. cit., nr. 222).

De aanval waartegen men zich wettig mag verweren, moet gericht zijn tegen personen. (zie Gorlé, F., ? De strafrechtelijke bescherming van privaat eigendom ?, RW, 1983-1984, 2473).
In ons Belgisch recht kan men thans een dief die in een woning goederen wenst weg te nemen (zonder dat sprake is van een aanval of bedreiging van deze dief), niet aanvallen om hem dit te beletten.
Dit laatste zou niet kunnen vallen onder de wettige verdediging en bijgevolg geen rechtvaardigingsgrond kunnen uitmaken.

Hij die verwondingen toebrengt aan een dief kan zich enkel beroepen op verschoningsgronden (bijvoorbeeld uitlokking, zie artikel 411 van het Strafwetboek). Ook hier botst men evenwel op de vereiste van gewelddaden op de persoon, zodat bij een raamkraak of inbraak die louter gericht is op het stelen van goederen deze verschoning ook niet kan ingeroepen worden.

Evenwel kan men zich beroepen op verzachtende omstandigheden.
Verschoningsgronden en/of verzachtende omstandigheden ontnemen evenwel niet het strafbaar karakter aan de feiten.

本文譯自（暫未翻譯）：WETTIGE ZELFDEDIGING